qanad

qanad
is.
1. Quşlarda və cücülərdə uçmaq orqanı. Quş qanadı. Qanad açıb uçmaq. Göyərçinin qanadı. Milçəklər qanadlarında, xortumlarında və ayaqlarında külli miqdarda mikroblar gəzdirir.
2. Təyyarənin qalxma qüvvəsini yaradan, hər iki tərəfindəki yastı səthlərdən hər biri. Təyyarənin sol qanadı. – Budur, sağ tərəfdə bir təyyarə var; Onun qanadından topla vurublar. M. R..
3. Yel dəyirmanının fırlanan pəri. Dəyirmanın qanadı küləyə doğrudur.
4. Balıqlarda: üzməyə məxsus üzvlər, pərək. Bəzi balıqların iki, bəzilərinin isə dörd qanadı olur.
5. Qapı və pəncərə kimi şeylərin açılıbörtülən və çox zaman cüt olan tağlarından, taylarından hər biri. Pəncərənin bir qanadı açılmır.
6. Bir şeyin iki tərəfindən hər biri. Hər ikisi salonun sağ qanadındakı dördüncü lojaya dirsəklənərək səhnədə incə . . rəqqasələri seyr edirdilər. A. Ş..
7. Hər hansı bir təşkilatın, partiyanın ifrat (sol və ya sağ) qrupu.
8. Uc, kənar, qıraq. // Budaq. Həcər çaya düşərkən əl atıb bir ağacın qanadından yapışdı. S. R..
9. Cəbhənin, qoşunun, sıranın sol və ya sağ tərəfi; cinah.
10. Əsas şeydən ayrılmış qol. Bu geniş maşın yolundan isə bir qanad ayrılaraq, Ağbulağın ortasına gətirilmişdi. S. R..
◊ Qanad açmaq şair. – uçmaq, qanadlanmaq. Azadlığın böyük qəlbi qartal kimi qanad açır. S. V.. Qanad çalmaq – qanad vurmaq, uçmaq. Asta qanad çalın qafil telləri; Hayıfdır, salarsız düzə, durnalar! M. P. V.. <Qızılquş> xeyli sonra enib, ovlağın üstündə qanad çala-çala z. dövrə vurub beləcə qayıtdı. S. R.. Qanad çırpmaq – uçmaq, qanadlanmaq. Qanad-quyruq bağlamaq – pərvazlanmaq, cana gəlmək, canlanmaq, qüvvətlənmək. Qanad vermək – bax qanadlandırmaq. Gəlir qonşuluqdan piano səsi; Qəlbə qanad verir onun nəğməsi. S. V.. Müəllim yüksəlişçin şagirdə qanad verir. M. S.. Qanad(ını) gərmək – 1) qanad açmaq, qanadını gərgin surətdə açmaq; 2) məc. himayəsi altına almaq, qorumaq; 3) məc. başının üstünü almaq, üstünü tutmaq, çökmək. Kənd üzərində qəmli və dərin bir sükut öz qanadlarını gərir. . M. Hüs.. Qanadını gərir axşam; Soyuq keçir ürəyimdən! S. V.. Qanadı altına almaq – himayəsinə götürmək, qorumaq. Həcərin karlı qardaşları var. Bunlar bacılarının xatiri üçün Alı kişini öz qanadları altına alıb saxladılar. «Qaçaq Nəbi». Anaxanım kiçik balasını öz ana qanadları altına alıb böyütməyə başladı. A. Ş.. Qanadı qırılmaq (sınmaq) – köməksiz və himayəsiz qalmaq, ən yaxın adamından məhrum olmaq, bədbəxtlik üz vermək.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • qanad — (Balakən, Cəlilabad) tərəf. – Yolin bi qanadı kollığdi (Cəlilabad) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • qol-qanad — is. 1. Bax qanad 1 ci mənada. 2. Şaxə, qol budaq. Ot saçaqları sallanan bir təpədə iri qol qanadı qurumuş bir ağac vardı. Ç.. Qol qanad atmaq – şaxələnmək, yayılmaq, genişlənmək, inkişaf etmək, böyümək. Budaqların böyüməsi, qol qanad atması üçün… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yekəqanad(lı) — sif. Qanadları çox böyük olan …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • pər — is. <fars.> 1. Quş tükü. 2. Qanad (klassik ədəbiyyatda çox vaxt «pərü bal» şəklində işlənmişdir). Bilməm bu qəfəsdə nola halım; Sındırdı bəla pər ilə balım. F.. Mənim şahinim də pərü balını; Gərir üfüqlərə ehtişam ilə. M. R.. Pər açmaq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • gərmək — 1. f. Gərilmiş hala gətirmək, dartmaq, tarım etmək, açmaq. Qarğa döşünü gərməsə qaz olmaz. (Ata. sözü). Qulac qollarımı gərrəm; Meydanda hünər göstərrəm. «Koroğlu». . . Leylək hər iki qolunu yana gərib var gücü ilə bir də gərnəşdi. . S. R.. Qanad …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • pərvazlanmaq — f. 1. Uçmaq. Göyərçinlər pərvazlanır; Qərar tutmur yuvada. S. Rüst.. Yalnız arabir su üzərində dəstə ilə uçuşan və təkdənbir suyun səthinə qədər enib, yenə də sürətlə havaya pərvazlanan (f. sif.) quşlar görünürdü. M. Hüs.. // Qanad çıxarmaq,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qanadlanmaq — f. 1. Qanad çıxarmaq, qanadı çıxmaq, pərvazlanmaq. Çəyirtkə qanadlanınca qabağını almaq çətin olur. 2. Uçmaq, qanad açmaq, qanad çalıb uçmaq. Göyərçin qanadlanıb uçdu. – Qırğı, oturduğu kötüyün üstündən boynunu burub qıyıldadı və dərhal… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bal — 1. is. 1. Arıların çiçək və meyvə şirəsindən hasil etdikləri qatı şirin maddə. Şan balı. – Bal tutan barmaq yalar. (Ata. sözü). <Piri kişi:> Ağca xanım, bu pətəyi sənin adına saxlayacağam, . . haçan könlün bal istədi, gələrsən, kəsib… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • uçmaq — 1. f. 1. Qanadlar vasitəsilə havada hərəkət etmək, havaya qalxıb getmək, havada gəzmək. Havada quşlar uçur. – Hələ tamam qurumamış yağış gölləri; Üzərində bulud bulud uçur milçəklər. S. V.. Dağın baş tərəfinə yaxın bir yerdə qartallar uçurdu. M.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bal — f. qanad ə. 1) fikir, düşüncə; 2) hafizə, yaddaş, huş; 3) xatirə ə. balina ə. könül, qəlb, ürək …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”